yine böyle bir cuma günü. müşteride satış toplantısındaydık.
çıkışta arkadaşıma dedim ki :
"toplantılarda seni dinlerken hep kemal kükrer geliyor aklıma."
gururu okşandı. e iyi marka çünkü.
"ne alaka ya?" dedi o yarım çalım gülüşüyle.
"abi süper laf salatası yapıyosun. onların nar ekşisi de şahane. ordan çağrışım oluyor sanırım."
yüzü düştü, gerildi.
sessizlik. otoparka doğru yürüyoruz.
"sen bana neyi hatırlatıyosun, biliyo musun?" dedi
"cacık mı?" dedim
fıkranın sonunu söyledim diye daha da bozuldu.
yine sessizlik. yürümeye devam ediyoruz.
sonra aniden koşmaya başladı. nasıl depar attı ama.
“hay dilimi eşşek arısı. çok üstüne gittim adamın. ağlayarak odasına koşan filiz akın’a bağladı. özür dileyip gönlünü alayım kardeşimin.”
arabanın yanına gittim ki... kahkahalarla gülüyor.
“şakalarıma gizli gizli mi gülüyosun sen?”
"yok be. seni burda bırakıp kaçacaktım ama arabanın anahtarı sendeymiş. sinirim boşaldı..."
evet, neymiş?
şakanın kralını her zaman hayat yapar...
linkedin'deki motivasyonel yazılara çok imreniorum.
ama ben niye öyle yazamıyorum?
sonra tekrar deniycem. ;)
haziranın son haftasonu. güneşli neşeli geçsin.
bu yazı ilk olarak 25.Haziran.2021 tarihinde LinkedIn'de yayınlanmıştır: LinkedIn
Comentarios